zondag 13 mei 2012

Vierkante centimeter


De dagen rijgen zich aan elkaar. Van de pure paniek van de afgelopen weken zijn we in het andere uiterste beland. Er lijkt helemaal niets meer te gebeuren. Dus is er alle ruimte om de was te doen, de huisarts te woord te staan, stof af te nemen, de dozen van de apotheek in ontvangst te nemen, de thuiszorg op te vangen, uit het raam te kijken en me zorgen te maken. Dat laatste gaat me goed af. Zonder problemen kan ik daar de hele dag mee bezig zijn. Zorgen dienen zich aan in de vorm van vragen en zijn te verdelen in categorieën.

Een greep uit de categorie Huis, Tuin en Keuken: waar komen die bubbeltjes op het plafond van de badkamer vandaan? Waarom staat er steeds water onder de koelkast? Wat is dat rare geluid als de afwasmachine start? Uit de categorie Ouderschap & Kinderen: ben ik in wel staat om twee puberende jongens op het rechte pad te houden? Hoe komt M van zijn nachtmerries af (zoals de droom dat zijn been opensplijt vanaf zijn grote teen)? Hoe zorg ik er voor dat ze zich later hun vader goed kunnen herinneren?




Er zijn kleine zorgen: Wat doe ik als straks de auto het begeeft? En grote zorgen: lopen onze kinderen extra risico om later kanker te krijgen? Onbelangrijke zorgen: Is het normaal dat ze allebei nooit met hun vrienden bespreken hoe het met hun vader gaat?  Belangrijke zorgen: hoe kunnen we de tijd die we samen nog hebben zo goed mogelijk besteden?

Er zijn zorgen die eigenlijk anderen zich zouden moeten maken: hebben ze al een verpleegkundige gevonden voor vannacht? Is er een nieuwe morfinecassette besteld? En hele persoonlijke zorgen: kan ik  ooit nog bij iemand zo mezelf zijn als bij Harry?
Ook de categorie Fysiek & Emotioneel is populair: Hoe kom ik van die extreme verstrooid af? Is het mogelijk om er binnen drie maanden tien jaar ouder uit te gaan zien? Hoe kan ik de mensen om ons heen ooit bedanken voor alle steun, hulp en liefde die ze geven?  

De belangrijkste categorie is zonder twijfel de Gezondheid van Harry. Deze bevat zowel grote als kleine zorgen. Is de infuusvloeistof wel op temperatuur?  Hoe krijg ik die luchtbellen uit de infuuslijn? Heeft Harry het warm genoeg? Houden zijn handen meer vocht vast? Loopt de maaghevel goed door? Wordt de pijn erger?


Zoals een collega al fijntjes opmerkte, het maakt het niet beter en lost helemaal niets op, dat zorgen maken. Dus: oefenen met mindfullness, Zen, in het moment zijn, op de vierkante centimeter blijven. Niet steeds over de rand proberen te kijken, niet het gevoel toelaten dat de mooie wandeling waar we zo van genieten gaat eindigen met een tractor met hele grote wielen die straks onverwacht de bocht om komt.

Inmiddels zijn alle zorgen weggevaagd, op één na. Er loopt sinds donderdagmiddag regelmatig bloed door de maaghevel. Gek hoe alle andere zorgen daar weer nietig door lijken. Die vierkante centimeter maak ik nog maar wat kleiner.

3 opmerkingen:

  1. Lieve Femke, hoe minder er wordt gepraat hoe beter er kan worden afgestemd en ik ga steeds meer zien dat jouw jongens (en jijzelf en Harry ook) daar buitengewoon goed in zijn. Misschien is dat een (kleine) zorg minder. Jouw vierkante centimeter moet een ongekende onmetelijkheid bevatten. Net als die ene waterdruppel die de hele wereld weerspiegelt. Ik ben je zo dankbaar dat je dit onvoorstelbare gewicht zo intens met ons wilt delen. Je brengt veel wijsheid. Lieve groet van ons, fam. Koomen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Femke,

    Zal ik eens één zorg wegnemen? Die vrienden van jou zijn helemaal niet bezig met hoe ze bedankt moeten worden, die doen het omdat ze zelf iets willen kunnen betekenen voor vrienden die het heel moeilijk hebben. Dat gevoel is voldoende.

    Lieve mensen, geniet nog zoveel mogelijk van elkaar en het moment

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Op deze mooie hemelvaartsdag zitten we buiten te genieten van de zon en de rust. Ik hoop dat bij jullie ook de deuren open staan en de zon naar binnen schijnt! Zodat er even vollop genoten kan worden. Xcc

    BeantwoordenVerwijderen